DEPRESSIEF

Met een gebroken been

Kan niemand om je ziek zijn heen

Onzichtbaar ziek zijn is een zware last

Voor iemand die toch al in het duister tast

De buitenwereld heeft het oordeel al klaar

En maken dat luid en duidelijk kenbaar

Als je er dan maar pillen voor slikt, dan is het goed

Maar o wee als je dat niet doet

Als je besluit om te gaan praten met iemand

Dan wordt het verhaal echt interessant

En als je dan ook nog een christelijke hulpverlener uitkiest

Dan ben je echt wel triest

Je zit vast naar wat aandacht te smachten

En de vraag je bent toch niet verliefd op hem, kun je verwachten

Een depressie is een onzichtbare kwaal

Van een mens met een heel verhaal

Een last die bijna niet meer te dragen is

Langzaam zak je weg in de duisternis

Je hoofd zit overvol

En je wordt horendol

Het is donker en je voelt je heel alleen

Ook al staan er twintig mensen om je heen

Je merkt dat er iemand aan je trekt

Die Zijn handen naar je uitstrekt

Je langzaam weer op de goede weg brengt

En zo je leven verlengt

Je naam fluistert Hij zacht

Hij helpt je en geeft je nieuwe kracht