GEMIS

Heere U weet wat ik allemaal gemist heb in mijn leven

U weet hoeveel dromen ik al heb moeten opgegeven

En soms voel ik het verdriet van het gemis zo erg

Dat ik het voor mijn omgeving maar verberg

Sommige dromen had ik al zo lang

Wat voelt het soms wrang

Mijn omgeving begrijpt het niet

Hoe diep het gaat dit verdriet

Ik sla dan dicht

En maak maar weer een gedicht

Om me zo te uiten

En mijn gevoel niet af te sluiten

Een ander weet het zo goed

Hoe ik mijn leven leiden moet

Moeite en verdriet moeten maar snel over zijn

Niet te vaak praten over je gemis en pijn

Er zijn er een paar die weten wat ik heb doorstaan

Anderen weten niet hoe ze er mee moeten omgaan

Men legt me soms al woorden in de mond

En wrijven zo onbewust zout in een wond

Daarom kom ik er maar mee bij U o Heer

U luistert telkens weer

Bij U is er ruimte, ook voor mijn gevoel

U weet beter dan wie dan ook wat ik bedoel

Al mijn zorgen en vragen mag ik bij U neerleggen

Zonder al te veel te moeten uitleggen

U weet wat ik allemaal al verloor

Want U kent mij door en door

Ik heb nog zoveel vragen Heer

En soms weet ik de weg naar U niet meer

Dan word  ik door twijfels overmand

En wint mijn gevoel het van mijn verstand

Wilt U me dan maar de juiste weg laten zien

Ook als ik het misschien niet verdien