MASKER

Ik lach, ben vrolijk en opgewekt en zeg alles gaat goed

Maar diep van binnen is er een tranenvloed.

Ik loop met een masker, waar niet veel mensen achter mogen kijken

Altijd lopen met de angst dat anderen op me neer zullen kijken

Zoveel pijn, onzekerheid en verdriet

Het voelt van binnen vaak net een oorlogsgebied

Het is moeilijk mensen te vertrouwen

Altijd bang dat het me zal berouwen

Dat ze me toch weer zullen kwetsen

Door over me te kletsen

Bang dat ik spijt krijg dat ik mensen achter mijn masker heb gelaten

Dat ze me zullen afwijzen en in de steek laten

Het is makkelijker om toneel te spelen

En doen alsof het me allemaal niets kan schelen

Verwacht het niet van mensen, maar van God

Zegt men dan heel vlot

Maar wat weten ze, van dat verlangen diep in mij

Het verlangen naar jij hoort erbij

Wat weten ze, van de strijd van het mezelf te durven zijn

Het leven met een diepe zielenpijn

Ze weten niet hoe het is te leven achter een dikke muur

Dat een leven zonder masker, is een groot avontuur

Dat ik met mijn verstand weet dat ik God kan vertrouwen

Maar met mijn gevoel en emotie is het moeilijk om Hem niet te wantrouwen

God voelt soms zo ver weg

En toch, is naar Hem gaan mijn enige uitweg

In mijn onzekerheid voor de dag van morgen

Weet ik dat Hij voor mij zal zorgen!