DEPRESSIEF

Herken je dit gevoel

In je hoofd is het een warboel

Je gedachten buitelen door elkaar heen

En je voelt je eenzaam en alleen

Het is zo donker

Je ziet geen sterren geflonker

Alle kleur is uit je leven verdwenen

Je zou het zo graag van iemand lenen

Weer zin in het leven

Kon iemand je dat maar geven

De angst is zo groot

En je verlangt zo naar de dood

Tranen lopen zomaar over je gezicht

Heel je leven voelt ontwricht

Hoe je verder moet weet je niet

Er is alleen maar de zware last van somberheid en verdriet

Je wilt alleen maar gaan slapen

In de hoop om nooit meer te ontwaken

Een ziekte heeft je gepakt

Depressief dat etiket krijg je opgeplakt

Aan de buitenkant is niets aan je te zien

Je praat gewoon, je loopt en fietst nog bovendien

De omgeving heeft het oordeel al klaar

En geeft onbekommerd commentaar

Depressie een ziekte die veel onbegrip kent

Langzaam kom je in een isolement

Je kunt je hart niet zomaar bloot geven

Daarvoor is er teveel gebeurd in je leven

Wat je echt bezig houdt dat deel je niet zomaar

Daarvoor is het te kostbaar

Geluk heb je als je dan God kent

Want Hij is bij je ook in het donkerste moment

Wat goed is het als je al een relatie met Hem hebt

Hij is ook voor een depressie het beste recept!

Hij kent de zwaarte van je last en hij ziet je verdriet

Vertrouw er maar op ook al is het nog zo donker, God verlaat je niet!