IN DE PUT

Wat kan het leven ons tegenzitten

Voor je gevoel kun je al jaren in een put vast zitten

Een put gevuld met eenzaamheid, pijn en duisternis

Het voelt als een gesloten gevangenis

In je hoofd zit je opgesloten

Je voelt je eenzaam en verstoten

In die put zitten zoveel gevoelens weggestopt

Dat je hart van angst sneller klopt

Je weet het, je kunt er maar niet alleen uit komen

De angst, de beklemming ze volgen je tot in je dromen

Groot is je angst dat als iemand in die put gaat kijken

Die vervolgens je hart niet kan of wil bereiken

De diepe pijn van emotioneel alleen achter blijven

Is niet te beschrijven

Dat doet je pijn tot diep op het bot

Het maakt diep van binnen iets kostbaars kapot

In de put is het zo donker en je voelt je bang en verward

Het is zwaar en eng om dan iemand een blik te geven in je hart

Om vol vertrouwen iemand in je hart te laten kijken

Er op vertrouwen dat ze koste wat het kost je willen bereiken

Dat ze je niet zullen verlaten

En je niet weer alleen, ( in de put) achter zullen laten

Vertrouwen geven terwijl je al zo vaak bent pijn gedaan

Om telkens weer beschadigd, opnieuw alleen verder te gaan

Het is moeilijk om durven te vertrouwen dat ze voorzichtig met je hart zullen zijn

Dat je niet weer hoeft te voelen de teleurstelling, afwijzing en pijn!

In een hoekje van de put staat een bang kloppend hart

Dat al jaren wacht en verlangt met smart

Om eindelijk uit die put te worden bevrijd

Naar een einde van een diepe eenzaamheid!

Mag ik je wijzen op God?

Ik weet je leven voelt beschadigt en kapot

Niet om je monddood te maken

Maar om je hart aan te raken

Ik wil jouw gevoelens niet ontkennen

Maar hoop en bid dat je Gods aanwezigheid zult herkennen

In de eenzaamheid van de put ben je niet helemaal alleen

God is ook hier beschermend om je heen

Ook al ben je bang en heb je nog zoveel vragen

God geeft jou Zijn kracht, om de put te kunnen verdragen

Zijn weg met jouw leven gaat zo anders dan jij had gedacht

En toch is Hij er bij, ook in de put, in de donkere nacht