NOOD

Soms zit je zo in geestelijke nood

Dat je intens verlangt naar de dood

Niemand die snapt hoe vast je zit

Men ziet het allemaal zo zwart-wit

Zelfdoding mag en hoort niet

Het is niet Gods wil die dan geschiedt

De ander veroordelen is fijn

Maar wie voelt en erkent de ander zijn angst en pijn

Wie heeft er een stukje begrip

Voor de zwaarte van iemands dip

Ik vind het leven zo zwaar en zo zwart

Dat het me beklemt en verwart

Hoe ik dan verder moet, weet ik even niet meer

Ik zit in zwaar geestelijk noodweer

Hoe kan ik sterven, zonder dat ik het zelf doe

Ik ben van het wachten, vechten en zoeken zo moe

Gij zult niet doden

Zo klinkt één van de geboden

Maar ik verlang naar de rust en liefde van God

Zonder dat ik in ga tegen zijn gebod

Klein is weer mijn vertrouwen en geloof

Ik sta voor mijn gevoel aan de rand van een kloof

Welke keuze ik ook ga maken

Ik wil God niet kwijt raken!