BESCHADIGD

Mijn hart is beschadigd toen ik nog maar een kind was

Het gebeurde thuis en op school in de klas

Nergens een plek waar ik liefde mocht ontvangen

Er was geen aandacht voor mijn verlangen

Al jong leerde ik de schijn ophouden

In de hoop dat er van me zou worden gehouden

Ze konden me in alle vormen kneden

Want in de hoop op liefde en aandacht hield ik ze graag tevreden

Liefde kreeg ik weinig tot niet

En dat deed en doet me veel verdriet

Het heeft zijn sporen achter gelaten

Want wat voelde ik me eenzaam en verlaten

Doordat ik weinig liefde in mijn leven heb gekregen

Is het moeilijk om dat zelf nu te gaan geven

Kan ik wel liefde geven en uitstralen?

Groot is mijn angst om hierin te falen

Veel etiketten heb ik in mijn leven opgeplakt gekregen

Ik besloot al jong, dat er een dag zou komen dat ik zelfmoord zou plegen

De last van het leven zonder liefde en in eenzaamheid was zo zwaar

Ik voelde me niet geliefd en vooral onzichtbaar

Klaar was ik met mijn leven

Waarin ik er alleen maar was om te geven

Een leven waar in liefdeloosheid, pesten en buitensluiten hoorde

Wat steeds meer van mijn diepste identiteit vermoordde

Nog steeds leef ik met de ballast van die etiketten

Het bepaalt nog zo vaak welke stappen ik in mijn leven zal zetten

Bang dat mijn omgeving mij weer een etiket zal opplakken

Maakt het mij angstig en onzeker om nieuwe dingen op te pakken

De angst en onzekerheid uit mijn jeugd zitten diep verankerd in mijn bestaan

Om te komen waar ik nu sta, heb ik heel wat stormen moeten doorstaan

Het is zo zwaar en ik voel me zo kwetsbaar om mijn hart open te stellen

Steeds weer een laagje van de pijn uit mijn leven van me af pellen

Het is moeilijk om in mijn omgeving uit te leggen wat een beschadigd hart met je doet

Maar om het te laten helen, kost het mij heel veel pijn, verdriet maar vooral moed!