AVONDMAAL

De tafel staat weer gereed

Gedekt met een wit kleed

Wit de kleur van het smetteloze Lam

Dat onze zonden op zich nam

Het is Gods uitnodig die klinkt

Kom aan tafel, en eet en drinkt

Mijn bloed is vergoten ook voor jouw zonden

Genezen wil Ik al je wonden

Mijn lichaam is gebroken ook voor jou

Omdat ik zoveel van je hou

Een schone lei wil ik je geven

Aan tafel worden je zonden vergeven

Hij weet welke vragen er leven in ons hart

De gedachten die ons zo verwart

Hij kent ons helemaal

Toch krijgen we aan Zijn tafel een warm onthaal

Het brood in mijn mond

Is een teken van Zijn verbond

De wijn pak ik met dankbaarheid aan

Als teken van de weg die Hij voor mij is gegaan

Zijn Zoon heeft Hij tot in de dood gegeven

Om al onze zonden te kunnen vergeven

Aan tafel mag ik telkens leren

Dat Hij het steeds opnieuw met mij wil proberen