MASKER

Het masker dat ik draag is niet zichtbaar

En het dragen valt me ook helemaal niet zwaar

De reden dat ik het draag is niet gering

Ik draag het als zelfbescherming

Bescherming voor mijn diepste zijn

Het voelt als een soort van medicijn

Als ik mijn masker draag

Is wat ik van binnen voel voor jou een vraag

Ik liet jou toe in mijn leven

Mijn vertrouwen heb ik je gegeven

Het masker liet ik voorzichtig zakken voor jou

Maar snel stond ik emotioneel gezien weer in de kou

Ik gaf je een blik

In mijn diepste ik

Je hebt me pijn gedaan

Nonchalant ben je op mijn hart gaat staan

Je bent te druk ben je met je eigen zijn

Om oog te hebben voor de ander en zijn pijn

De pijn die jij een ander onbewust doet

Is groter en gaat dieper dan jij vermoedt

Ik weet je bent je van geen kwaad bewust

Misschien is dat wel wat mij het meest verontrust

Bedenk goed dat God kwetsbare mensen op je pad heeft gebracht

Je loslaten en je vergeven dat is wat God nu van mij verwacht

Gelukkig is er Eén bij wie ik mijn masker nooit hoef te dragen

Hij weet al hoe het leven mij heeft geslagen

Voor mijn leven begon was hij er al

De Scheper en Heerser van het heelal

Ook voor mij heeft Hij oog en oor

Zelfs als ik de moed en het vertrouwen verloor

Hij wil mijn IK ZAL ER ZIJN, zijn

En mij dragen door de diepste pijn

Als ik dan weer geslagen word door het leven

Kan ik met Zijn hulp overleven

Hij troost en bemoedigt me dan weer

Zodat ik het maar weer probeer

In vreugde en bij verdriet

Ik weet Hij is het die mij ziet

Mezelf kan ik dan weer herpakken

En laat ik met Zijn hulp mijn masker weer zakken