STORM

Buiten gaat de storm te keer

Maar in mijn leven stormt het ook steeds weer

Het draait en kolkt heel diep binnen in mij

En het maakt me helemaal niet blij

Ik voel me onrustig en bang

Er is zoveel waar ik naar verlang

Nee niet naar aardse dingen, zoals geld of goed

Waar ik naar verlang gaat dieper dan menig één vermoed

Ik verlang naar begrip en om ten diepste gekend te zijn

Het voelt alsof ik al jaren leef in een DOODSE woestijn

Ik voel me zo alléén en ongelofelijk moe

Waar gaat het met mijn leven naar toe?

Steeds is er weer dat ene verlangen

Dat houdt mijn gedachten zo gevangen

Het voelt zo donker en zwaar in mijn leven

En dat is er niet pas even

Steeds weer komen deze gevoelens boven drijven

Te groot, te diep, te zwaar en te zwart om ze te kunnen omschrijven

Ik wou dat je eens even kon voelen wat ik bedoel

Dan is er misschien meer begrip voor wat ik voel

Begrip voor deze gedachten en gevoelens zijn er zo vaak niet

En dat doet mij dan weer verdriet

Steeds te moeten vechten om mezelf te mogen zijn

Het maakt me onzeker, en ik voel me dan weer heel klein

Dan is het gevoel dat ik gefaald heb is er weer

Bekende gedachten en gevoelens van weleer

Dan is er weer die oude vertrouwde en bekende stem die tegen me fluistert

Niemand interesseert zich echt voor jou er is niemand die luistert

Ik probeer die stem wel te negeren

Maar hij kan me toch steeds weer zo bezeren

Dan ga ik maar naar Hem die er altijd voor me wil zijn

Ook als ik moe ben en mijn leven voelt als een DOODSE woestijn.

Hij laat zien dat hij betrokken is bij mijn leven

Met Hem blijf ik overleven!